In de afgelopen vijf jaar is het aantal scootmobielgebruikers dat overlijdt als gevolg van een verkeersongeval verdubbeld. Oorzaak is dat veel gebruikers niet goed weten hoe ze de scootmobiel moeten bedienen in het verkeer. Ook staan scootmobiels vaak ongebruikt aan de kant omdat de eigenaar zich te onzeker voelt. Veilig Verkeer Nederland riep daarom onlangs leveranciers van scootmobielen en gemeenten op om gebruikers op te leiden voordat ze gaan rijden om ongevallen te voorkomen [1]. Ook een opfriscursus kan helpen om ongelukken te voorkomen en het gebruik te stimuleren.

Verschillende gemeenten bieden scootmobielcursussen actief aan, vaak in samenwerking met Veilig Verkeer Nederland [2]. De ChristenUnie ging naar aanleiding van een simpele vraag van een Haarlemse oudere die op zoek was naar zo’n cursus op onderzoek uit wat de gemeente Haarlem op dit vlak doet en concludeert dat verbeteringen mogelijk zijn.

Onze fractie verbaast zich allereerst over de slechte informatievoorziening op de gemeentelijke website over de mogelijkheid om via de gemeente een scootmobielcursus te krijgen. De informatie staat nu verspreid over meerdere websites en is onvolledig. De gemeente moet snel informatie over sociale voorzieningen voor burgers overzichtelijker presenteren. Ook verbazen wij ons over de wijze van verstrekking van cursussen. Kan dit niet met minder bureaucratie?

Zoektocht

Haarlem wil zo veel mogelijk digitaal met haar burgers communiceren. Wij hoopten daarom op internet antwoord te vinden op de vraag of Haarlem scootmobielcursussen aanbiedt. Dit leidde tot onze verbazing tot een lange zoektocht….

• Wij zochten eerst op het trefwoord scootmobiel op de site van Haarlem en kwamen uit bij: https://www.haarlem.nl/rolstoel/ en https://www.haarlem.nl/vervoer/ Echter: over cursussen is hier niets te vinden…
• Vervolgens keken we op de site van stichting MEE de Wering. Allemaal cursussen te vinden, maar niets over scootmobiel training.
• De volgende optie dan www.lokethaarlem.nl Hier is veel info te vinden die ook op www.haarlem.nl staat. Maar soms is er net wat meer informatie in enkele interessante folders, die je kunt downloaden. Wel bijzonder om een papieren product zo centraal te stellen op een online medium… En waarom staan deze folders niet gewoon op www.haarlem.nl?
• Eén van de folders is: http://www.lokethaarlem.nl/pdf/Loket-Haarlem-Vervoer.pdf Daarin staat op blz. 12 dat mensen zowel bij de gemeente als bij het Rode Kruis les kunnen krijgen voor een scootmobiel. Er staat echter niet hoe je dit kunt aanvragen, of het gratis is of geld kost, hoe vaak en waar die cursussen worden gehouden, etc.  Wel wordt er uiteindelijk verwezen naar het WMO-loket met zowaar een telefoonnummer.
• Eerst maar eens kijken dan bij het Rode Kruis voor meer informatie. Ik surf naar http://www.rodekruis.nl/afdeling/haarlem Er worden hier allemaal EHBO cursussen aangeboden, maar er is niets te vinden over scootmobielcursussen. Dat werpt de vraag op: is de informatie in de gemeentelijke folders nog wel actueel?
• Buiten kantooruren is het WMO-loket niet bereikbaar dus onze zoektocht op internet gaat verder. Wij weten toevallig dat Haarlem sinds kort een digitale sociale kaart heeft. Dat moet je maar net weten want op www.haarlem.nl is er geen enkele verwijzing naar deze digitale sociale kaart te vinden. Wij surfen naar http://www.digitale-sociale-kaart.nl/haarlem, kiezen voor de categorie zorg en wonen, en vervolgens voor cursussen en trainingen. Nu verwachten we toch wel een antwoord te vinden. Maar nee: Wij zien 74 diensten, maar geen scootmobielcursus.
• Dan maar zoeken op het trefwoord scootmobiel: er komt alleen een verkoper van scootmobiels in beeld waarbij wij ons gelijk afvragen: zijn er niet meer bedrijven waar je zo’n vervoermiddel kan aanschaffen? En de gemeente werkt toch voor de WMO samen met een hele andere verstrekker? Waarom wordt deze niet genoemd?

Uiteindelijk hebben toch maar de afdeling WMO van de gemeente gebeld. En we kregen daar snel de informatie die wij zochten:

• De aanbieder die scootmobiels vanuit de WMO namens de gemeente levert rijdt altijd een instructieronde met de cliënt. Als dan wordt geconstateerd dat iemand meer instructie nodig heeft, bijvoorbeeld vanwege onzekerheid in het verkeer, dan kan de aanbieder een WMO-melding doen bij de gemeente met het verzoek om extra lessen (normaal gesproken 3 lessen, in sommige gevallen 5 lessen).
• De gemeentelijke case-manager die doorgaans al eerder het keukentafelgesprek heeft gedaan beoordeeld dan dit verzoek. Hierbij kan ook worden gekozen voor een voorliggende voorziening zoals ergotherapie wat vanuit de zorgverzekering kan worden vergoed. Indien de gemeente de cursus toewijst dan voert de leverancier van de scootmobiel dit uit.

De ChristenUnie concludeert dat de online informatie aan burgers voor voorzieningen die Haarlem biedt veel beter kan en heeft ook vragen bij het aanbod van de gemeente.

Vragen:

1. Wat is het oordeel van het college over de vindbaarheid van voorzieningen voor Haarlemse burgers op internet aan de hand van deze casus?
2. Gaat het college de samenvoeging van sociale wijkteams en Loket Haarlem aangrijpen om op korte termijn alle informatie over WMO-diensten die de gemeente zelf aanbiedt transparant weer te geven op www.haarlem.nl en daarmee gelijk uitvoering te geven aan de motie “Waaier van websites”?
3. Kan het college aangeven wat de criteria zijn voor diensten of voorzieningen om in aanmerking te komen voor vermelding op de Digitale Sociale Kaart? Waarom staat bijvoorbeeld de WMO-voorziening voor de levering van scootmobiels niet op deze Digitale Sociale Kaart maar een andere commerciële aanbieder wel? En wat is de reden dat er maar één aanbieder is opgenomen? Moeten commerciële aanbieders betalen voor vermelding op de kaart?
4. Vindt het college het niet omslachtig dat voor het geven van een scootmobielcursus een tweede WMO-melding moet worden gedaan door de leverancier? Waarom heeft het college er niet voor gekozen om de aanbieder het vertrouwen te geven bij de beoordeling of er naast een instructieronde een uitgebreidere scootmobielcursus nodig is? In andere gevallen wordt het toch ook aan professionals de indicatie overgelaten en borgt de gemeente op een andere manier dat er niet meer zorg wordt verstrekt dan noodzakelijk?
5. Deelt het college de mening dat een opfriscursus voor scootmobiels kan bijdragen aan de verkeersveiligheid, het vergroten van het gebruik van door de gemeente verstrekte scootmobiels en daarmee ook aan de participatie aan de samenleving van clienten die afhankelijk zijn van de scootmobiel?
6. Ook voor een opfriscursus dient een WMO-melding te worden gedaan, zo hebben wij begrepen. Waarom biedt het college niet actief deze cursussen aan, met eventueel een kleine eigen bijdrage voor de deelnemers om zo te voorkomen dat een WMO-melding nodig is met alle ambtelijke tijd en kosten die daarmee gepaard gaan?
7. Kan het college aangeven hoeveel scootmobiels er in 2016 zijn verstrekt, in hoeveel van deze gevallen het afgelopen jaar een scootmobiel cursus is aangevraagd, in hoeveel gevallen daarvan een cursus is verstrekt en in hoeveel gevallen niet gekozen is voor het verstrekken van een cursus maar voor het verstrekken van ergotherapie, een andere voorziening of geen verstrekking?
8. Deelt het college de mening dat de maatschappelijke kosten van ergotherapie veel hoger zijn dan een eenvoudige scootmobielcursus (die vaak in groepsverband wordt gegeven)? Vindt het college het wenselijk dat puur vanwege de gemeentebegroting wordt gekozen voor duurdere voorzieningen die drukken op de zorgverzekering waarmee per saldo de zorgkosten voor burgers toenemen?