Naam: Frank Visser

Kandidaat namens: ChristenUnie/SGP

Leeftijd: 27

Geboren in: Haarlem

Burgerlijke staat: vrijgezel

Studie: planologie (afgerond), bedrijfsinformatiesystemen (nog mee bezig)

Beroep: webmaster landelijk partijbureau ChristenUnie.

Lid van ChristenUnie sinds: 1997                                                           

Vindt zijn grootste pluspunt: dat hij zich onderwerpen snel eigen kan maken en goed kan debatteren

Maakt zich kwaad over: bestuurscultuur in Haarlem die te veel op prestige is gericht en te weinig op duurzame investeringen en onderhoud.                                                                    

 

Acht jaar geleden zat hij al in het landelijk bestuur van de jongerenafdeling van zijn partij, daarna bekleedde hij nog tal van functies binnen de ChristenUnie. Ook zat hij in de Nationale Jeugdraad en richtte vijf jaar jaar geleden Ebate op, een e-zine voor christelijke politiek. Frank Visser is een politicus in heel zijn denken en doen. Toch zal hij waarschijnlijk nog een aantal jaren op de reservebank moeten zitten alvorens zelf gekozen te worden. Teus Vreugdenhil, al twaalf jaar de eenmansfractie CU/SGP weet voorlopig nog van geen wijken. Visser heeft er vrede mee: ‘Bij ons gaat het om de inhoud, niet om de personen.’

 

,,De kandidatencommissie heeft mij voorgedragen voor de tweede plaats, en de leden hebben dat advies gevolgd. Ik draai al een tijd mee in de partij en ik had mezelf kunnen opwerpen als kandidaat lijsttrekker, maar ik heb het aan de commissie overgelaten, en ik vind het prima zo. De kans is klein dat ik gekozen word, maar ik kan wel schaduwraadslid worden en op die manier warmlopen voor het raadswerk. De commissie noemde mij een ‘talent voor de toekomst’, mijn tijd komt dus nog wel. En stiekem hoop ik natuurlijk op twee zetels. Het lijkt me daarnaast ook erg leuk om beleidsmedewerker te worden van onze Tweede Kamerfractie. Of Kamerlid, ik sluit het niet uit.

 

Als kind was ik erg geïnteresseerd in treinen, wilde altijd machinist worden. Al heel jong ook ben ik me gaan verdiepen in dienstregelingen, en kwam van daaruit bij infrastructuur en ruimtelijke ordening terecht. Ik ging planologie studeren en raakte geboeid door de politieke processen, de keuzes die ten grondslag liggen aan de inrichting van onze samenleving. Toen ik een partij zocht om me bij aan te sluiten, kwam ik eigenlijk vanzelfsprekend uit bij de RPF, een van de voorgangers van de ChristenUnie, omdat christen-zijn voor mij heel belangrijk is. Het CDA vind ik veel te veel verwaterd, er zitten ook ongelovigen, moslims en hindoes in die partij. Prima, maar noem jezelf dan niet ‘christelijk’. Daarbij kwam de RPF beter op voor de zwakkeren dan het CDA.

 

Mijn moeder is van oorsprong katholiek en mijn vader gereformeerd, een echt oecumenisch gezin dus. Sinds mijn elfde kom ik in een Pinkstergemeente. De Bijbel is voor mij de basis voor mijn politieke keuzes, maar het is geen handboek, je moet altijd een vertaalslag maken naar het nu. Mij zul je ook niet gauw met de Bijbel zien zwaaien in de gemeenteraad, ik ben politicus, geen prediker. Ik schaam mij er echter niet voor waar nodig te verwijzen naar mijn uitgangspunten.

 

Het mooie van politiek is dat je direct invloed kunt uitoefenen op het leven van mensen. Door armoede en onrecht te bestrijden, om maar iets te noemen. Ik heb heel wat ideeën om het leefklimaat in Haarlem te verbeteren, ook als planoloog. Om te voorkomen dat jongeren omdat ze geen woning kunnen krijgen massaal wegtrekken naar de Haarlemmermeer, moeten we veel creatiever omgaan met de ruimte. Bijvoorbeeld door overbouwing van wegen, zoals nu bij de Randweg gebeurt. Zo win je ruimte zonder dat het ten koste gaat van het groen.”