Voorzitter, ik ben geraakt door de persoonlijke verhalen van mevrouw Ozogul en Ramsodit. Er zijn zaken die moeten worden aangepakt zoals mevrouw Ozogul wees op onaanvaardbare situaties in het onderwijs, maar er zijn ook positieve ontwikkelingen zoals mevrouw Ramsodit noemde.

Ik begin met een anekdote. Op de middelbare school was ik samen met 3 andere jongens bijna elke pauze aanwezig in de schoolbieb die wij samen met een oude pater runden. We waren een bijzondere vriendengroep. Pas na de middelbare school ontdekte ik dat 2 van mijn drie vrienden homo waren. Zij hadden het niet eerder aan mij verteld omdat ze dachten dat ik daar als christen vreemd op zou reageren. Ze hadden misschien een oordelende houding verwacht en waren verbaasd van mijn open reactie, dat ik hun juist belangstellende vragen ging stellen. We hebben een hele middag gesproken. Facebook bestond nog niet maar we hebben uitgebreid homo-ontmoetingssites bekeken omdat ik best wat meer van die wereld wilde weten. Voorzitter, iedereen kan dus te maken hebben met vooroordelen…. Ook met veronderstelde vooroordelen.

Voorzitter, zolang we in Nederland zien dat mensen niet de vrijheden kunnen genieten die iedere burger toekomen hebben we in Nederland een strijd te voeren. Vanuit het zoeken naar die vrijheid kijkt de ChristenUnie naar het lokaal actieplan regenboogstad. Homo’s moeten gewoon veilig over straat kunnen lopen zonder angst om met vervelende opmerkingen nageroepen te worden of erger.

De ChristenUnie heeft wel een vraag aan het college: komt er ook een actieplan voor andere minderheden. Dan denk ik bijvoorbeeld aan een actieplan tegen het opkomend antisemitisme.

Dan de nota zelf. Deze wil vooroordelen, intimidatie, discriminatie en geweld tegen LHBT-ers bestrijden. Voorzitter, juist vanuit die vrijheid waar ik het over had steunt mijn fractie deze uitgangspunten.

Wel heb ik met de indieners van het initiatiefvoorstel vraagtekens of de voorgestelde besteding van het geld de meest effectieve is. Waarom besteden we bijvoorbeeld geld aan kunstprojecten die LHBT-ers eigenlijk toch profileren als aparte groep, een apart hokje, terwijl de nota juist draait om gelijke behandeling. Ook heb ik vragen bij het besteden aan geld voor een roze salon voor oudere LHBT-ers terwijl de praktijk uitwijst dat daar nauwelijks belangstelling voor is (1000 euro voor 10 personen) en is het geld geven aan de coming-outdag nu zo’n efficiënte besteding? Prima om met een peiling de attitude jegens LHBT-ers in beeld te brengen, maar de vraagstelling luistert wel nauw.

Mijn fractie voelt wel voor het verleggen van de focus zoals de initiatiefnemers voorstellen naar migrantengroepen omdat daar de grootste problemen zijn. Ik heb daarbij echter wel twee kanttekeningen:

- De ChristenUnie is het niet eens met het voorstel om hiervoor eventueel extra geld beschikbaar te stellen uit het budget voor diversiteitsbeleid.

- Zolang het gaat om gesprekken en inspanningen om discriminatie, intimidatie en geweld te voorkomen en om vooroordelen weg te nemen is dit prima. Ik proef in beide stukken echter ook dat het doel verder gaat namelijk het van binnenuit beïnvloeden en een emancipatiebeweging op gang brengen. Zover reikt de verantwoordelijkheid van de gemeente niet en bovendien raakt dit mogelijk zelfs grondrechten zoals de vrijheid van godsdienst. Waarom kiezen indieners er niet voor om in alle openheid met de migrantengemeenschappen in gesprek te gaan over de huidige problemen en hen zelf met ideeën te laten komen hoe die kunnen worden aangepakt? Ik sluit me wat dit betreft aan bij het voorstel van het CDA om gezien de budgetten eerst een pilot te doen met zelforganisaties van één specifieke migrantengroep.