Voorzitter, het valt de ChristenUnie op dat de voortgangsrapportage van het CJG vooral een organisatorisch verslag is en veel minder een verslag van de resultaten.

Allereerst dan toch een paar opmerkingen over de organisatie. Ik vind hierin vooral de samenwerking met de sociaal wijkteams nog onduidelijk. Waarom bijvoorbeeld de gebiedsteams van het CJG en de sociaal wijkteams nog veel verder integreren om zo minder organisatorische structuren te hebben en meer handen voor het werk in de wijken. In sommige wijken zitten beide organisaties al op zelfde locatie, en binnen sociaal wijkteam heeft ieder toch al zijn specialisme.

De locatie vilniusstraat 2 gaat nu verbouwd worden voor multifunctioneel gebruik school/CJG. Sociaal wijkteam zit echter in stadshart Schalkwijk. Is het niet wenselijk dat we uiteindelijk in alle stadsdelen CJG en sociaal wijkteam op dezelfde locatie huisvesten en wellicht ook gecombineerd met het welzijnswerk? Dit kan leiden tot meer kruisbestuiving en lagere huisvestingskosten!

Dan de resultaten van de CJG’s. Er worden wel een aantal zorgpunten genoemd maar deze zijn niet uitgedrukt in cijfers, of te wel niet SMART. Dit maakt het moeilijk om over een jaar de voortgang te monitoren. Dat komt denk ik ook door de overgangsfase waar we nu in zitten, maar de ChristenUnie wil dat de voortgangsrapportage snel een monitor wordt gericht op de feitelijke resultaten.

Mij vallen 3 zaken op: de caseload, de klachtenregeling en de wachtlijsten.

-          Er wordt zorg uitgesproken over groeiende caseload maar er staat alleen iets over de gemiddelde caseload op dit moment (15 per coach, 35 coaches). Er staat in het rapport echter niets over in- en uitstroom, gemiddelde duur van trajecten, zwaarte van de trajecten (spreiding tussen lichte en zware cases), etc.  Tenminste niet in cijfers. Er staat wel dat een verzwaring van hulpvragen wordt gezien en meer multiprobleem gezinnen. Zorgelijk, maar waarom geen cijfers hierover? Ik sluit mij aan bij de vragen van D66 over de zwaarte van de cases.

-          Mooi dat er klachtenregeling is. Maar is er gebruik van gemaakt? De ChristenUnie zou graag inzicht hebben in de ontwikkeling van het aantal klachten en de afhandeling.

-          Als zorgpunt wordt ook genoemd dat wachtlijsten een belemmering kunnen gaan vormen voor de continuïteit van de jeugdhulp. Er wordt gesteld dat de gemeente er bovenop zit maar: hoe groot is het probleem? Ik lees nergens iets over de lengte van de wachtlijsten dus de raad kan ook dit nu niet monitoren.

Voorzitter, ik vraag de wethouder een toezegging om de volgende voortgangsrapportage meer op deze punten in te gaan. Tenslotte nog een vraag over het aantal PGB indicaties bij de CJG’s. Hierover staan in de rapportage namelijk wel cijfers en die zijn heel interessant. Er wordt geconstateerd dat het aantal PGB indicaties in Centrum en Zuidwest relatief hoog is. Dit vind ik een vreemde conclusie. Het is daar net als in Noord iets meer dan 10% van het totale aantal indicaties. Opvallend is juist het lage aantal PGB indicaties in Oost waar je in vergelijking met alle andere wijken een dubbel aantal PGB’s zou verwachten.

Voor de sociaal wijkteams zou ik een vergelijkbaar verhaal kunnen houden als bij CJG’s, maar sociaal wijkteams staan nog veel meer in de kinderschoenen dus daar alle begrip voor. En ik moet constateren dat van de sociaal wijkteams zelfs al meer cijfers in de rapportage staan dan van het CJG.

Zorgelijk dat registratiesysteem mens centraal nog niet goed op orde is. Wanneer is dit opgelost? Volgens informatienota zijn we qua budget en planning goed op weg. Mooi natuurlijk, maar gegevens waarop deze conclusie is gebaseerd ontbreken compleet!

De wijkteams richten zich op de circa 15% burgers met tijdelijk regieverlies. Doel van de wijkteams is o.a. beroep op specialistische zorg door deze groep te voorkomen. Preventie dus door problemen sneller te signaleren en aan te pakken. Dat is een prima insteek. Nu lees ik echter dat nu al sociale wijkteams veel te maken hebben met mensen die zo kwetsbaar zijn wat betreft de eigen regie dat zij periodiek en soms ook langer durend ondersteuning nodig hebben. Dat vind ik zorgelijk want de vraag is of dit het werk van de teams op termijn niet zo zwaar zal maken dat ze niet meer toekomen aan de lichter gevallen waarvoor de sociale wijkteams juist bedoeld zijn.

Vertrouwen en ruimte voor de sociaal wijkteams van belang zodat zij kunnen doen wat nodig is. Concreet: zijn er aanpassingen nodig om die ruimte te creëren? Of is er spanningsveld van zaken die we eigenlijk zouden willen regelen maar niet doen ivm die benodigde handelingsruimte?