Pas op met verhuisvraag
Mensen die onnodig in een aangepaste sociale huurwoning wonen moeten gestimuleerd worden te verhuizen. Dit stelt het college van B&W van Haarlem voor. Het college kan mensen niet verplichten te verhuizen, maar denkt wel dat mensen met een verhuiskostenvergoeding overgehaald kunnen worden een andere woning te accepteren. De ChristenUnie is kritisch over dit plan. “Hoe groot is het probleem eigenlijk, waar wordt het door veroorzaakt en wat doet zo’n verzoek met mensen? Het klinkt als een economische redenering die enigszins doorgeslagen is” aldus schaduwraadslid Rosa Barth.
Volgens de ChristenUnie is het belangrijk om eerst te kijken hoe het komt dat mensen in een WMO-woning zitten, terwijl zij daar in principe geen indicatie voor hebben. Het zal waarschijnlijk zijn ontstaan door foute toewijzingen door de woningcoöperatie (huizen vullen) of bij het overlijden van een partner. In beide gevallen is het niet eerlijk bij de bewoner er op aan te dringen te verhuizen. Het is al een traumatische ervaring als je partner overlijdt of definitief moet verhuizen naar een verpleeghuis. Zeker op oudere leeftijd kan verhuizen ook nog eens een traumatische ervaring zijn daar boven op.
De doelgroep is voornamelijk oud. Het kenmerkt deze generatie om gehoorzaam te willen zijn naar autoriteit. Als ze het verzoek van de gemeente krijgen om te verhuizen, zullen ze dat vaak ervaren als een verplichting, ook al is het niet zo bedoeld. Daarom is de communicatie erg belangrijk. We moeten voorzichtig met deze groep mensen omgaan. Het stimuleren van verhuizen is niet de boodschap die wij als gemeente zouden moeten geven.
De ChristenUnie wil sowieso beter zicht krijgen op het toewijzen van aangepaste huurwoningen. Hoeveel mensen zitten onterecht in een aangepaste woning en hoe vaak komt dit door onjuiste toewijzing? Wat kunnen we aan de procedure verbeteren aan de voorkant? Dit had wellicht de voorgestelde verhuisprikkel kunnen voorkomen.
Tijdens het debat werd opgemerkt dat een aangepaste woning naar degene bovenaan de wachtlijst gaat als er op dat moment geen vraag is van een gehandicapte voor een aangepaste woning. Rosa Barth: “Als er een aangepaste woning leeg komt en je wil die beschikbaar houden voor een gehandicapte waarom kies je dan bijvoorbeeld niet voor een tijdelijk huurcontract voor een student? Dan is duidelijk voor de huurder dat het de bedoeling is dat hij op afzienbare tijd weer gaat vertrekken naar een andere woning”
Het college heeft toegezegd zeer zorgvuldig over het verhuisverzoek te gaan communiceren en heel expliciet te vermelden dat mensen het recht hebben in de woning te blijven en dus niet verplicht zijn mee te werken aan het verzoek. De ChristenUnie zal de ontwikkelingen gaan volgen.
Schrijf een reactie via Facebook