De conclusies t.a.v. wonen baren de ChristenUnie zorgen. De verhouding 40% sociaal, 40% middelduur en 20% duur komt wel redelijk overeen met de woningbehoefte maar de vraag naar grotere en grondgebonden woningen is groter. Kortom: als we ons bouwprogramma niet aanpassen komen met name gezinnen in de knel. Dat kan toch niet de bedoeling zijn? De ChristenUnie ziet nu al dat jonge gezinnen wegtrekken uit Haarlem. Dat wordt nog gecamoufleerd door de komst van gezinnen uit Amsterdam, maar je ziet het nu al om je heen: gezinnen die wat groter willen wonen vissen continu achter het net. En in de sociale huursector worden vooral kleine appartementen gerealiseerd dus ook gezinnen met een lager inkomen vinden moeilijk een huis. Wat gaat het college hier aan doen?

Dan mobiliteit. Wij delen de conclusie dat we rekening moeten houden met spoorverdubbeling tussen Haarlem Centraal en Spaarnwoude. Maar dat geldt ook voor het traject Haarlem Centraal-Heemstede Aerdenhout. Zorgt het college ook dat op dit traject ruimte blijft voor 4 sporen?

Voor de fiets worden vooral knelpunten in beeld gebracht als het gaat om ontbrekende schakels. Een ander belangrijk probleem is met de groei van het fietsverkeer de breedte van de fietspaden. Op drukke routes zullen fietspaden breder moeten. Ook de opkomst van snelle e-bikes maakt bredere fietspaden noodzakelijk. Is het college bereid dit ook in kaart te brengen?

Wij missen een gedeelde visie op de mobiliteitstransitie. In de ene ontwikkelvisie lees je over zogenaamde mobiliteitshubs waar alle mobiliteit van één wijk bij elkaar komt, in de ontwikkelvisie voor een andere wijk lees je hier niets over. En dat terwijl de gedachte van die mobiliteitshubs best goed is.

Er is veel geld nodig om Haarlem bereikbaar te houden. De woningbouw moet hieraan bijdragen. De ChristenUnie is het daarom oneens met wat op blz. 97 wordt geschreven over een mobiliteitsfonds. Hier staat (citaat) “Een mobiliteitsfonds kan helpen bij projecten waar niet in voldoende mate voorzien wordt in de mobiliteitsbehoefte (bv. parkeernormen worden niet gehaald).”   Ook als een project wel in de betreffende woonwijk voorziet in de mobiliteitsbehoefte moet het nog steeds bijdragen aan de stedelijke en regionale opgave voor mobiliteit. Als elke woning gemiddeld circa 10.000 euro bijdraagt dan hebben we in Haarlem een fonds van 100 mln. Dan hebben we eindelijk geld voor busbanen, de Velserverbinding, etc. En dan komen we nog steeds tekort! Het mobiliteitsfonds moet dus niet alleen bedoeld zijn om een tekort aan parkeerplaatsen af te kopen. Elke projectontwikkelaar moet geld storten in het mobiliteitsfonds. Kan hij in de wijk onvoldoende doen aan de bereikbaarheid, dan moet hij gewoon nog een bedrag extra storten in het fonds!